Neresinden tutulur, neresinden başlanır bilmiyorum ama başlıycaz artık. Uzun bir ara oldu bizim için ama sizin hiçte umrunuzda olmamıştır kesin biliyorum. Hatta hiçbiriniz bizi ya da yedek parça fanzini hatırlamıyordur bile. Aslında hak veriyorum size, hayat gailesi işte, bu mu aklınızda kalacak.
…….
Olum ayıp değil mi la, niye unuttunuz la bizi… insan bi gelir, bi mail atar, der “abi noldu”, “abi bi yardıma ihtiyacınız mı var.” Ama yoookk… kimse sormadı bizi. O kadar bekledik, o kadar biri gelir de bizi sorar dedik ama hiiiiçççç…
Çok yalnız kaldık lan okur, resmen var ya kimse sormadı bizi. Biz ne yaptık, son bastığımız fanzinin paralarını alıp yedik… allahıma yedik lan okur. Baktık kimsenin bizi düşündüğü yok, biz de “yiyek la” dedik. Çokta güzel oldu be okur. Şimdi de azıcık parasız mı kaldık ne oldu anlamadım ama yeniden çıkartak bu fanzini dedik ve ahanda işte elindeyiz. İyi bak bize okur, oku bizi, millete okut, okumayanı döv, seni dövmek isteyeni bize söyleme, seni döven bizi de döver neme lazım….
Neyse işte bize sahip çık okur.. her durumda bizi savun ama zoru görürsen kaç git, bırak bizi… biz de olsak seni bırakır kaçardık valla…
…………………
Ey okur, bu sayımızdaki konu biraz farklı işlendi. Kendimizi ne kadar zorlarız diye düşündük ya da biri düşündü diğerlerine zorla kabul ettirdi bilmiyorum işte, farklı bir konu ile karşınıza çıkalım dedik. Konu şu;
Otobüs durağında beklerken yerde bir kağıt bulursun. Kağıtta “yardım et 0554 234 43 0” yazmaktadır. Numaranın son rakamı silinmiştir. Artık sen de sonuna bir rakam ekleyerek çıkan konuşmalardan bir hikaye çıkartırsın.
Evet! Konu bu. Haydi bakalım size iyi okumalar…
Bu sayımızı, bir yerlerde “yazıyorum lan ben” diyebilen, “bişey yapılır ki lan bunna” diye bulduğu her şeyi değerlendirmek isteyen, küçük kara balığı hala kahramanı olarak gören insanlara armağan ediyoruz…
HADİ EYVALLAH…